Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 1999 r., sygn. II SA/Lu 1337/98

Art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wyczerpująco określa przesłanki stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy i nie ma podstaw do przyjmowania, że przy wydawaniu rozstrzygnięcia nadzorczego należy badać możliwość zastosowania art. 156 par. 2 Kpa. W tej sytuacji nie można podzielić stanowiska, że doszło do naruszenia tego przepisu przez to, iż nie wzięto pod uwagę zaistnienia nieodwracalnych skutków prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zarządu Gminy W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z dnia 24 sierpnia 1998 r. (...) w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy skargę oddala.

UZASADNIENIE

Wojewoda L. zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stwierdził nieważność uchwały nr 6/98 Zarządu Gminy W. z dnia 2.07.98 r. w sprawie odwołania bez wypowiedzenia Zofii R. ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej w W.

Organ nadzoru przytoczył następujące motywy rozstrzygnięcia:

Uchwała Nr 6/98 Zarządu Gminy W., odwołująca bez wypowiedzenia z dniem 3.07.98 r. Zofię R. ze stanowiska dyrektora szkoły ze względu na szczególnie rażący przypadek braku współdziałania z organem prowadzącym szkołę, podjęta została z naruszeniem art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./