Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 1999 r., sygn. I SA/Lu 111/98

Organy celne mają prawo do ustalenia wartości celnej towaru dopiero wówczas, jeżeli wykażą, że spełniona została jedna z przesłanek określona w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marka G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 grudnia 1997 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 23 lipca 1997 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 138 par. 1 Kpa oraz art. 26 ust. 6, art. 30b ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r., - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, Prezes Głównego Urzędu Ceł po rozpatrzeniu odwołania z dnia 23 lipca 1997 r. od decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w T. zawartej w dowodzie odprawy celnej (...) z dnia 23 lipca 1997 r., dotyczącej określenia wartości celnej i wymiaru cła Markowi Stanisławowi G. - utrzymał w mocy decyzję I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, iż decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w T. /o numerze jak wyżej/ dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym samochód marki Mercedes Sprinter rok produkcji 1995. Wartość celną przedmiotowego samochodu organ celny ustalił w wysokości 204.500 BEF. Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, wnosząc o zmianę wartości celnej sprowadzonego pojazdu.