Wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 1999 r., sygn. I SA/Gd 2620/98

1. Samo uchybienie przepisom o rachunkowości nie pozbawia podatnika możliwości wykazania, że sporne wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, a uchybienia formalne nie zwalniają organu podatkowego od wyjaśnienia, czy wydatek miał miejsce.

2. Nakłady, takie jak wymiana drzwi, okien, naprawa instalacji /a więc wymiana elementów zużytych na nowe/, mogą być uznane za prace remontowe nie zwiększające wartości użytkowej lokalu i nie zmieniające jego charakteru. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jedynie wydatki na ulepszenie /przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację/ środków trwałych nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 grudnia 1997 r. Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w S. określono skarżącej "E." Spółce z o.o. w S. należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1995 r. w wysokości 17.710 zł. Na powyższe złożyło się nie uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków w łącznej kwocie 37.942,07 zł oraz nie zaewidencjonowanie przychodów z tytułu prowizji od kontraktów w kwocie 6.223,60 zł, zaniżenie sprzedaży samochodu o kwotę 787,37 zł oraz nie zarachowanie prowizji uzyskanej ze sprzedaży książeczek Polskiego Towarzystwa Samochodowego w kwocie 290 zł.