Wyrok NSA z dnia 24 lutego 1999 r., sygn. I SA/Gd 408/97

Polskiej procedurze administracyjnej nie jest znana instytucja uzupełniającej decyzji, wydawanej w nowym postępowaniu rozpoznawczym w stosunku do postępowania, w którym zapadło zasadnicze pierwotne rozstrzygnięcie.

Wszelkie wady pierwotnego rozstrzygnięcia, które stało się ostateczne, mogą być naprawiane wyłącznie w nadzwyczajnych trybach przewidzianych kodeksem postępowania administracyjnego. Nowe zaś orzeczenia mogą zapaść wyłącznie po kasacji orzeczenia wadliwego, w przeciwnym bowiem razie zawsze nastąpi stan przewidziany w art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa.