Wyrok NSA z dnia 5 lutego 1999 r., sygn. I SA/Gd 234/97

W sytuacji gdy nadpłata została wykazana dopiero w zeznaniu korygującym "zasadnicze", złożone w terminie zeznanie roczne, a nadpłata zaistniała z powodu skorygowania kosztów uzyskania przychodu o odpisy amortyzacyjne /nie ujmowane w ewidencji środków trwałych w trakcie roku podatkowego i nie wykazane w zeznaniu rocznym/, za dzień powstania nadpłaty należy przyjąć dzień złożenia zeznania korygującego.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 1996 r. Zenon C. zwrócił się do organu podatkowego o wypłatę odsetek od nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993 rok w kwocie 810,60 zł stwierdzonej decyzją Urzędu Skarbowego w S. z dnia 25 marca 1996 r. Wyjaśnił, że w dniu 14 grudnia 1994 r. złożył korektę zeznania PIT-31 za 1993 r., w której wykazał ww. nadpłatę. Wielokrotnie przypominał urzędowi o załatwieniu jego sprawy, pomagał w wyjaśnieniu stanu faktycznego. Według podatnika odsetki należą się za okres od 14 marca 1995 r. do 4 kwietnia 1996 r. Urząd Skarbowy w S. decyzją z dnia 2 sierpnia 1996 r., wydaną na podstawie art. 29 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stwierdził, że odsetki nie są należne.