Wyrok NSA z dnia 22 maja 1998 r., sygn. III SA 1663/96

Dokonując gramatycznej wykładni art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy stwierdzić, że ustalenie podatku w wysokości 22 procent było bezzasadne, ponieważ przepis ten nie mógł mieć zastosowania w sytuacji, gdy podstawę opodatkowania ustalono w inny sposób niż przez oszacowanie.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 września 1996 r. Izba Skarbowa w W. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa i art. 5 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz art. 2 ust. 1, art. 27 ust. 4 i 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ utrzymała w mocy decyzje Urzędu Skarbowego w P. z dnia 30 marca 1995 r. określające zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące lipiec - grudzień 1993 r. i styczeń - marzec 1994 r. oraz podatek sankcyjny za okres styczeń - marzec 1994 r.