Wyrok NSA z dnia 23 maja 1998 r., sygn. SA/Rz 137/97

1. Podatniczka niewątpliwie poniosła wydatek, którego uzasadnieniem było skorzystanie z fachowej pomocy w celu "obrony" przed niezasadnym roszczeniem, jednakże nie można podzielić poglądu, iż celem tego wydatku było osiągnięcie przychodu przez uzyskanie zwrotu poniesionego wydatku, bo koszty procesu są kosztami faktycznie poniesionymi /od których nie są zasądzone odsetki/, zaś przychód jest - co do zasady - kategorią świadczeń otrzymanych /lub należnych/ danemu podmiotowi na skutek jego działań podejmowanych w ramach szeroko rozumianej działalności gospodarczej nastawionej na osiągnięcie zysku.

2. Chociaż działania marketingowe mogą mieć różną formę, a ich wymierne skutki mogą zaistnieć w odległym czasie, niemniej jednak zaliczenie ich kosztów do kosztów uzyskania przychodów musi mieć oparcie w konkretnych zdarzeniach choćby np. przez wskazanie rodzaju podjętych działań, ich adresata itd. Sam fakt zawarcia umowy i wypłaty wynagrodzenia /stosunkowo wysokiego za krótki okres czasu/ oraz ogólne stwierdzenie, iż poszerzone zostały kontakty handlowe, nie jest oczywiście dowodem na osiągnięcie przychodu nawet w przyszłości, skoro nie znajduje to żadnego innego potwierdzenia np. wskazanie nowego odbiorcy.