Wyrok NSA z dnia 28 maja 1998 r., sygn. I SA/Łd 1269/96

1. Przesłanki zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są różne i nie można ograniczyć się do łącznego wskazania kwot ustalanych na podstawie dwóch różnych przepisów.

2. Nie zasługuje na aprobatę zastosowana w decyzji technika odsyłania do zawartości protokołu kontroli z pominięciem innych dowodów.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 lutego 1996 r., Urząd Skarbowy w K. działając na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 5 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, powołując nadto art. 10 ust. 2 oraz art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określił Małgorzacie W. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy:

- od 5 lipca do 31 grudnia 1993 r. w kwocie 13.979,60 zł;

- od 1 stycznia do 31 grudnia 1994 r. w kwocie 198.229,30 zł;

- od 1 stycznia do 31 maja 1995 r. w kwocie 398.672 zł.

Jednocześnie wskazując na podstawę prawną w postaci przepisów art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ustalił sankcyjne zobowiązanie podatkowe za okresy:

- od 5 lipca do 31 grudnia 1993 r. - w kwocie 27.851,40 zł;

- od 1 stycznia do 31 grudnia 1994 r. - w kwocie 389.724,60 zł;

- od 1 stycznia do 31 maja 1995 r. - w kwocie 1.157.280 zł.

W tej części decyzji organ zawarł odesłanie do szczegółowych ustaleń dotyczących zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 1993 r., 1994 r. i 1995 r. umieszczonych w załączniku.