Wyrok NSA z dnia 27 marca 1997 r., sygn. SA/Rz 206/96

1. Organy podatkowe podejmując decyzję w trybie art. 22 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie są zwolnione od przestrzegania zasad przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego, w tym zebrania wyczerpującego materiału dowodowego, jego dokładnej analizy, a zwłaszcza przesłanek umorzenia oraz uzasadnienia decyzji zgodnie z wymogami art. 107 par. 3 Kpa.

2. Jeżeli organ podatkowy ustali, że w konkretnej sprawie nie występują przyczyny społeczne lub gospodarcze uzasadniające umorzenie zaległości podatkowych lub odsetek - wówczas odmawia umorzenia, natomiast ustalenie wystąpienia tych przyczyn uzasadniających ewentualne umorzenie zaległości podatkowych lub odsetek stanowi dla organu przesłankę do rozważenia możliwości umorzenia zaległości lub odsetek.

W tej ostatniej sytuacji organ podatkowy dokonuje wyboru między następstwami prawnymi dopuszczalnych rozstrzygnięć z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu obywateli - stosownie do treści art. 7 Kpa.

oddala skargę w przedmiocie umorzenia odsetek należnych od podatku obrotowego za 1992 rok lub rozłożenia na raty zaległego podatku i nienaliczania dalszych odsetek.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 13 października 1995 r. Eugeniusz M. zwrócił się do Urzędu Skarbowego w J. o umorzenie odsetek należnych od podatku obrotowego za 1992 rok, ewentualnie o rozłożenie na raty zaległego podatku i nienaliczanie dalszych odsetek podając, że znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, ponieważ ma na utrzymaniu niepracującą żonę i dwoje małoletnich dzieci, z których jedno jest poważnie chore i wymaga stałej opieki lekarskiej.