Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 6 lutego 1997 r., sygn. I SA/Łd 141/96

1. Z przepisów dotyczących ksiąg podatkowych nie wynika obowiązek ewidencjonowania w księdze ubytków naturalnych.

2. Brak w księdze przychodów i rozchodów wpisów o zaistniałych ubytkach naturalnych nie może mieć znaczenia przy ustalaniu wysokości dochodu.

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 stycznia 1996 r. Izba Skarbowa w P. po rozpatrzeniu odwołania Ireneusza Z. od decyzji Urzędu Skarbowego w T. z 23 sierpnia 1995 r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym za 1992 r., uchyliła tę decyzję w części i zmniejszyła kwotę podatku z 3.133,20 zł do 2.875,20 zł /z zeznania podatkowego wynikał podatek w kwocie 1.006,80 zł/. Izba Skarbowa podzieliła stanowisko organu I instancji, że analiza księgi przychodów i rozchodów /dotyczącej prowadzenia przez skarżącego w spółce z Izabelą K. hurtowni artykułów spożywczych/ w powiązaniu z dokumentami źródłowymi wskazuje na istnienie sprzeczności poszczególnych składników działalności gospodarczej; średnia marża /wynikająca z księgi/ za okres od 1 sierpnia do 31 grudnia 1992 r. wynosi 4,47 procent, natomiast z analizy dowodów źródłowych sprzedaży i zakupów średnia marża wynosi dla lodów 16,03 procent, a dla pozostałego asortymentu - 9,78 procent. Dlatego na podstawie art. 169 par. 2 Kpa nie uznano księgi podatkowej za dowód w postępowaniu podatkowym. Izba Skarbowa - podobnie jak organ I instancji - podzieliła okres prowadzenia działalności gospodarczej w 1992 r. na dwie części: 1/ 11 kwietnia - 31 lipca i 2/ 1 sierpnia - 31 grudnia. W pierwszym okresie - inaczej niż organ I instancji - Izba uznała przychód w wysokości wynikającej z księgi. Natomiast do szacunku przychodu za drugi okres wykorzystała metodę przyjętą w I instancji, tzn. przychód wyliczono na podstawie cen zakupu z uwzględnieniem różnic remanentowych przy zastosowaniu marż wyliczonych w oparciu o rachunki zakupu i sprzedaży w rozbiciu na poszczególne asortymenty, z tym że Izba nieznacznie zmniejszyła przychód ustalony przez Urząd Skarbowy na skutek korekty niektórych wyliczeń spowodowanych błędami. W efekcie podatek zmniejszono o 258 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00