Wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 1997 r., sygn. I SA/Ka 2145/96

1. W ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT powinny być ujmowane tylko te kwoty podatku naliczonego, które obniżają podatek należny, a nie wszelkie koszty podatku naliczonego. Ujęcie w ewidencji tych kwot podatku naliczonego, o które podatnik nie miał prawa pomniejszyć podatku należnego, i w konsekwencji dokonanie takiego odliczenia stanowi naruszenie obowiązków ewidencyjnych, o czym traktuje art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

2. Art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi podstawę prawnomaterialną do wydania decyzji o charakterze konstytutywnym, a więc takim, o jakim mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

3. Kwota nienależnie otrzymanego zwrotu podatku od towarów i usług, przy przyjętej w ustawie technice samoobliczania i wpłacania podatku na konto urzędu skarbowego, oznacza w istocie, iż zobowiązanie podatkowe nie zostało uiszczone w terminie i w należytej wysokości. Od tej zaległości powinny być pobrane odsetki na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

oddala skargę w przedmiocie podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargi Spółki nie zasługują na uwzględnienie, gdyż zaskarżone decyzje nie naruszają prawa. Omawianie poszczególnych kwestii spornych pomiędzy stronami nastąpi w takiej kolejności, w jakiej były one stawiane przez stronę skarżącą.