Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 1996 r., sygn. IV SA 1626/94

Ratio legis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, dopuszczającego wywłaszczenie na żądanie właściciela całej nieruchomości, gdy w wyniku wywłaszczenia część pozostawiona właścicielowi nie nadaje się do racjonalnego wykorzystania, oznacza, że wyłączone jest stosowanie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ do zwrotu części nieruchomości wywłaszczonej na wniosek właściciela, jeżeli w sprawie nie wystąpiły przesłanki zwrotu także innej części nieruchomości.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Stanisława S. na decyzję Wojewody (...) z dnia 28 października 1994 r. w przedmiocie odmowy zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości.

UZASADNIENIE

Decyzją nr 755/94 z dnia 1 września 1994 r., wydaną przez Kierownika Urzędu Rejonowego w W. na podstawie art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/, odmówiono Stanisławowi K. uwzględnienia wniosku o zwrot części nieruchomości o powierzchni 7 529 m2, pochodzącej z nieruchomości o ogólnej powierzchni 12 835 m2, położonej w W. przy ul. P. nr 41, wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa decyzją (...) z dnia 8 lutego 1977 r. nr Or.V.90119/GKM/54/7. W uzasadnieniu swojej decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że część wywłaszczonej nieruchomości o powierzchni 5 306 m2, zgodnie z wydaną przez Kierownika Wydziału Architektury, Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu (...) decyzją nr 18/76 z dnia 7 kwietnia 1976 r. o lokalizacji inwestycji, będącą podstawą wywłaszczenia, została przeznaczona pod budowę stacji obsługi samochodów. Pozostała natomiast część o powierzchni 7 529 m2, o której zwrot ubiegają się następcy prawni byłego właściciela nieruchomości, znajdowała się poza granicami powołanej decyzji lokalizacyjnej i została wywłaszczona na wniosek właściciela, jako nie nadająca się do racjonalnego użytkowania na dotychczasowe cele z powodu braku dojazdu. Podstawę prawną wywłaszczenia tej części nieruchomości stanowił art. 5 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/. Ta część nieruchomości nigdy nie była niezbędna pod budowę stacji obsługi samochodów i nie została objęta wyżej wymienioną decyzją o lokalizacji tej inwestycji. Ewentualny zwrot omawianej części nieruchomości o powierzchni 7 529 m2 mógłby - zdaniem organu - nastąpić, gdyby cel wywłaszczenia objęty decyzją lokalizacyjną nie został zrealizowany. W sytuacji gdy wywłaszczona nieruchomość o powierzchni 5 306 m2, znajdująca się w granicach lokalizacji stacji obsługi samochodów, została wykorzystana zgodnie z jej przeznaczeniem, albowiem zrealizowano na niej zamierzoną inwestycję, należało przyjąć, że art. 69 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości nie może stanowić podstawy prawnej żądania zwrotu pozostałej części nieruchomości o powierzchni 7 529 m2. Sprawa zwrotu wnioskodawcy omawianej części nieruchomości o powierzchni 7 529 m2 była oceniana w płaszczyźnie art. 155 Kpa w innym, wcześniejszym postępowaniu administracyjnym, które zostało zakończone negatywną decyzją ostateczną Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 17 kwietnia 1991 r. nr G.G.III.O53.K-0-1111/90.