Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 4 marca 1996 r., sygn. OPK 1/96

Artykuł 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./, a więc do dnia 31 grudnia 1991 r., nie zawierał podstawy prawnej do wydania aktu ogólnego lub indywidualnego o zaliczeniu gruntów leśnych znajdujących się w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących ponad 50 tys. mieszkańców do lasów ochronnych.

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem W. Grudzieckiego, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie z odwołania Nadleśnictwa (...) od decyzji Wójta Gminy L. z dnia 5 października 1995 r. w przedmiocie ustalenia wymiaru podatku leśnego za 1994 r., po rozpoznaniu w dniu 4 marca 1996 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...), zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593/, o następującym brzmieniu:

Czy spełnienie przesłanek określonych w art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych miało ten skutek, iż z mocy prawa lasy, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie, nabywały status lasów ochronnych?

postanowił:

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...), rozpatrując w dniu 24 listopada 1995 r. odwołanie Nadleśnictwa (...) od decyzji Wójta Gminy L. z dnia 5 października 1995 r. w sprawie ustalenia wymiaru podatku leśnego za 1994 r., postanowiło wystąpić do pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) o podjęcie uchwały w sprawie skierowania do Naczelnego Sądu Administracyjnego pytania prawnego przedstawionego na wstępie.