Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 1996 r., sygn. II SA 1473/94

1. Powołanie się przez organ administracji na art. 64 par. 2 Kpa powinno służyć wyłącznie usunięciu braków formalnych wynikających ze ściśle określonych przepisów i nie może zmierzać do merytorycznej oceny przedstawionego wniosku oraz jego załączników.

2. "Pozostawienie wniosku bez rozpoznania" nie następuje w formie decyzji ani postanowienia.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi "S.-M. C." spółka z o.o. w S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 12 lipca 1994 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wydanie zezwolenia i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także zgodnie z art. 208 Kpa zasądził od Ministra Finansów sto złotych na rzecz spółki tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 1993 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "S.-M. C." w S. złożyła wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie w S. kasyna gry, dwóch salonów gier w automatach losowych oraz dwóch salonów gry bingo pieniężne.