Wyrok NSA z dnia 10 października 1996 r., sygn. SA/Po 2619/95

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ ani żaden inny przepis ustawowy obowiązujący w dniu 28 grudnia 1994 r. /to jest w dniu wydania rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy Dz.U. nr 138 poz. 730/ nie uprawniały Rady Ministrów do specjalnego określenia podstawy wymiaru cła, jaką jest wartość celna towaru, o której mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Prawo celne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Aleksandra P. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 12 lipca 1995 r. w przedmiocie wymiaru cła i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 oraz art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, a także zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł pięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Dyrektor Urzędu Celnego w Rz. decyzją zawartą w jednolitym dokumencie administracyjnym SAD nr 110201/000199 z dnia 2 lutego 1995 r. dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym, po dokonaniu wymiaru cła i uiszczeniu należności celnych, 10 frezów oraz 5 brzeszczotów, których odbiorcą był Aleksander P. Masę i wartość przyjęto według zgłoszenia oraz faktury. Odprawa stanowiła całkowitą likwidację odprawy czasowej nr 110201/000007 z dnia 5 grudnia 1994 r. W polu B dokumentu SAD znajduje się ponadto informacja, iż należne cło pobrano na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 138 poz. 730/.