Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 1995 r., sygn. I SA 1262/94

Zobowiązanie policjanta przez właściwy organ w trybie par. 15 ust. 3 zarządzenia nr 49 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 maja 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania oraz norm zaludnienia lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych lub podległych mu organów, a także szczegółowych zasad przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów /Dz.Urz. MSW nr 2 poz. 47/ do wyboru jednego z kilku lokali mieszkalnych /domów/ i zwolnienia w tym terminie pozostałych lokali /domów/ powinno wyrażać treść żądania oraz termin jego spełnienia, a także określać konsekwencje niezastosowania się do żądania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Józefa K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 maja 1994 r. w przedmiocie nakazu opróżnienia lokalu mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 oraz art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Głównego Policji, a także zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz skarżącego sześćdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.