Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 1995 r., sygn. III SA 422/94

l. Artykuł 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie wymaga, aby nieściągalność należności była uprawdopodobniona ustaleniami organów sądowych lub egzekucyjnych.

2. Jeżeli podatnik zamierza uprawdopodobnić nieściągalność należności, a w konsekwencji zaliczyć należność do kosztów uzyskania przychodów, ciężar uprawdopodobnienia nieściągalności spoczywa na podatniku.

3. Majątek wniesiony do fundacji w celu jej utworzenia nie może być uznany za darowiznę w rozumieniu art. 18 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

4. Kwoty wydatkowane na ekspertyzy dotyczące restrukturyzacji przedsiębiorstwa nie stanowią kosztów funkcjonowania osoby prawnej w rozumieniu art. 15 ust. 1 powołanej wyżej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Spółki Akcyjnej "(...)" w W. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 18 lutego 1994 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych za 1992 r. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję w części wymierzającej podatek dochodowy za 1992 r. w wysokości przekraczającej sto jeden miliardów siedemset dwanaście milionów osiemset dziewięć tysięcy dwieście złotych, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w (...) na rzecz strony skarżącej sześćset dwadzieścia nowych złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; w pozostałej części skargę oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa.