Wyrok NSA z dnia 10 lutego 1995 r., sygn. SA/Rz 226/94

Jeśli rada gminy, w granicach uprawnień ustanowionych w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./, nie podjęła uchwały o obniżeniu ceny skupu żyta, to podstawą obliczenia podatku rolnego na obszarze tej gminy stanowią ceny skupu żyta ustalone w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

UZASADNIENIE

Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym utrzymało w mocy nakaz płatniczy Wójta Gminy C. ustalający Annie W. łączne zobowiązanie pieniężne za I półrocze 1993 r. w wysokości 652.000 zł, obejmujące podatek rolny i leśny od gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,04 ha. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium podało, że - wbrew twierdzeniom Anny W. - organ pierwszej instancji ustalając łączne zobowiązanie pieniężne prawidłowo zastosował stawkę oraz obliczył wysokość podatku rolnego. Stosownie do treści ustawy z dnia 25 października 1991 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym i ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 114 poz. 494/ rady gmin uprawnione zostały do obniżania cen skupu żyta, ogłaszanych przez Prezesa GUS i przyjmowanych jako podstawa do obliczania podatku rolnego na obszarze gminy. Zdaniem Kolegium obniżenie cen skupu żyta przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego jest prawem, a nie obowiązkiem rady gminy i w związku z tym sposób realizacji tego prawa nie podlega ocenie w postępowaniu w sprawie wymiaru podatku.