Wyrok NSA z dnia 29 maja 1995 r., sygn. SA/Kr 2822/94

1. Inwestycjami w obcych środkach trwałych są także wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie środków trwałych wykorzystywanych przez niego w działalności gospodarczej, ale stanowiących obcą własność.

2. Przez zdarzenie losowe, o którym mowa przepisach art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ należy rozumieć zdarzenie losowe, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie ogólnych warunków ubezpieczenia obowiązkowego budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych /Dz.U. nr 92 poz. 546 ze zm./.

Są to więc ogień, huragan, powódź, grad, uderzenie pioruna, eksplozja, obsunięcie się ziemi lub tąpnięcie oraz inny żywioł.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz koszty funkcjonowania osoby prawnej, z wyjątkiem wymienionym w art. 16. I tak nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz wydatków na nabycie lub użytkowanie we własnym zakresie innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli środki te i wartości podlegają odpisom amortyzacyjnym /art. 16 pkt 1 in principio/. Ustawa nie określa, jakie składniki majątkowe uznaje się za środki trwałe ani zasób i stawek ich amortyzacji, lecz pozostawia to do uregulowania Ministrowi Finansów /art. 16 pkt 1/. Należy więc sięgnąć do rozporządzenia tego Ministra z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 30 poz. 130/. W myśl jego par. 2 ust. 1 in principio za środki trwałe uznaje się co najmniej poszczególne kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania maszyny, urządzenia, budynki i budowle oraz ich części składowe stanowiące odrębną nieruchomość, w tym również nawierzchnie dróg, ulic i placów, uzbrojenie terenu, melioracje, budowle wodne, grunty, inwestycje w obcych środkach trwałych i inne przedmioty majątkowe przeznaczone do wykorzystywania na własne potrzeby jednostki, których cena zakupu lub koszt wytwarzania są wyższe niż 5.000.000 zł. Z kosztorysu wykonanego wynika m.in. że położone zostało 702 m2 nawierzchni asfaltowej na placu manewrowym oraz 330 m2 tej nawierzchni na drodze dojazdowej. W obu przypadkach koszt robót budowlanych przekroczył 5 mln zł.