Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 1994 r., sygn. SA/Lu 49/94

Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ określając obowiązki podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą w zakresie zgłoszenia do odprawy odnosi się do wniosku o wszczęcie postępowania celnego, natomiast zwrot użyty w art. 70 ust. 3 Prawa celnego dotyczy rozbieżności między dokumentami /które ma obowiązek przedstawić organowi celnemu przewoźnik stosownie do art. 40 ust. 2 Prawa celnego/, a stanem faktycznym ujawnionym w wyniku rewizji środka przewozowego.

Przepisy art. 70 ust. 3 Prawa celnego nie uzależniają wymierzenia wobec przewoźnika opłaty manipulacyjnej dodatkowej za ujawnienie w wyniku rewizji celnej środka przewozowego towaru celnego nie zgłoszonego do odprawy celnej od tego, czy przewoźnik do tego stanu rzeczy przyczynił się czy też nie.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego wymierzającą od S.F. w Moskwie opłatę manipulacyjną dodatkową w kwocie 2.499.200.000 zł.

W uzasadnieniu swojej decyzji Prezes Głównego Urzędu Ceł podał, że stosownie do art. 70 ust. 3 Prawa celnego w przypadku ujawnienia w wyniku rewizji celnej środka przewozowego, towaru celnego nie zgłoszonego od odprawy celnej, od przewoźnika lub spedytora pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości celnej towaru. Podstawą wymiaru był fakt, że w wyniku rewizji środka przewozowego należącego do firmy S.F. funkcjonariusze celni ujawnili papierosy nie zgłoszone do odprawy celnej o wartości 2.499.200.000 zł.