Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 1994 r., sygn. SA/Kr 943/94

Organ podatkowy może stosować sankcję przewidzianą w art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko w przypadku braku ewidencji umożliwiającej określenie przedmiotu i podstawy opodatkowania.

Samo naruszenie obowiązków z art. 27 ust. 4 tej ustawy nie daje podstaw do zastosowania sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa w T. utrzymała w mocy decyzję urzędu skarbowego w sprawie ustalenia należnego podatku od towarów i usług za lipiec 1993 r. w kwocie 10.987.000 zł, sierpień 1993 r. - 11.371.000 zł, wrzesień 1993 r. - 11.904.000 zł, październik 1993 r. - 12.298.000 zł od T.W.

Organ I instancji wydając powyższe rozstrzygnięcie przyjął za podstawę prawną art. 5 ust. 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Uzasadniając decyzję podał, iż przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej T.W. w 1992 r. osiągnął obroty w wysokości 600 mln zł i nie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dalej ustawy o VAT/. W związku z tym cała wartość sprzedaży dokonanej od 5.7.1993 r. podlega opodatkowaniu podatkami i dlatego też na zasadzie art. 49 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powinien składać do 30 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni deklarację VAT-7 i opłacać należny podatek. Ponieważ T.W. nie prowadził ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ustawy, cała sprzedaż podlega opodatkowaniu według stawki 22 procent za miesiące wymienione powyżej.