Wyrok NSA z dnia 26 lipca 1993 r., sygn. SA/Wr 572/93

Ustanowienie ceny przez dostawcę energii cieplnej musi odpowiadać rygorom przewidzianym w art. 13 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/, niezależnie od zadań statutowych dostawcy i statusu prawnego ciepłowni.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 20 sierpnia 1992 r. ustalił obowiązek rozliczenia przez Przedsiębiorstwo Instalacji kwoty 398.940.000 złotych, na którą składa się kwota nienależna podlegająca zwrotowi na rzecz znanych nabywców w wysokości 159.576.000 złotych oraz kwota dodatkowa stanowiąca 150 procent kwoty nienależnej w wysokości 239.364.000 złotych. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazując na ustalenia kontroli przeprowadzonej w dniach 14-15 maja 1992 r. stwierdził, że Przedsiębiorstwo zbywając energię cieplną na podstawie wcześniej zawartych umów z Przedsiębiorstwem Produkcji i Montażu Urządzeń Elektrycznych oraz Centralą Produktów Naftowych pobierało ceny niezgodne z obowiązującymi przepisami, a to:

1. zarządzeniem nr 72 Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1989 r. w sprawie obowiązku informowania przez sprzedawcę izb skarbowych o umiarze podwyższenia ceny umownej /Dz.Urz. Cen nr 1 poz. 2/,