Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 1993 r., sygn. II SA 1526/93

Mimo tożsamości przyczyn odpowiedzialności maklera, wymienionych w art. 16 par. 2 i w art. 41 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. nr 35 poz. 155 ze zm./, Komisja Papierów Wartościowych jest uprawniona do wszczęcia z własnej inicjatywy i zakończenia postępowania administracyjnego, o którym mowa w art. 16 par. 3 ustawy, w sprawie o skreślenie z listy oraz o zawieszenie uprawnień maklera, bez oczekiwania na wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, o jakim mowa w art. 41-45 tej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Jerzego K. na decyzję Komisji Papierów Wartościowych z dnia 18 maja 1993 r. w przedmiocie skreślenia z listy maklerów.

UZASADNIENIE

Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych decyzją z dnia 13 marca 1992 r., wydaną na podstawie art. 16 par. 2 i 3 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. nr 35 poz. 155 ze zm./, skreślił maklera Jerzego K. z listy maklerów z dniem doręczenia decyzji, albowiem dopuścił się on naruszenia zasad etyki maklerskiej przez to, że wykorzystywał pozycję zawodową maklera do prowadzenia systematycznej działalności związanej z kupnem i sprzedażą obligacji II emisji Skarbu Państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę Jerzego K. na powyższą decyzję, wyrokiem z dnia 26 marca 1993 r. (...) stwierdził jej nieważność na podstawie art. 207 par. 3 Kpa. Zgodnie bowiem z art. 16 par. 3 cytowanej ustawy o skreśleniu z listy maklera oraz o zawieszeniu uprawnień maklera orzeka Komisja jako organ kolegialny, w myśl zaś art. 12 tej ustawy do postępowania przed Komisją stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zaskarżona decyzja wraz z uzasadnieniem została podpisana tylko przez przewodniczącego Komisji i tak doręczona skarżącemu, a zatem została wydana przez organ niewłaściwy, co z mocy art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa uzasadnia stwierdzenie jej nieważności. Na taką ocenę nie ma wpływu fakt, że protokół posiedzenia Komisji z dnia 13 marca 1992 r., zawierający zdanie, że Komisja postanowiła podjąć decyzję o skreśleniu Jerzego K. z listy maklerów, został podpisany przez przewodniczącego i wszystkich członków Komisji biorących udział w tym posiedzeniu.