Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 1993 r., sygn. II SA 2088/93

1. Określony w preambule i przepisach ogólnych ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ cel i zadania, wynikające z art. 1 ust. 1 oraz art. 2 ust. 1, 2 i 4 tej ustawy nie uległy zmianie po nowelizacji art. 12 i art. 18 dokonanej ustawą z dnia 17 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 40 poz. 184/.

2. Poglądy radnych sugerujące zwalczanie pokątnego handlu alkoholem przez zwiększenie legalnych punktów jego sprzedaży należy ocenić krytycznie, gdyż w ten sposób ułatwia się a nie utrudnia dostęp do alkoholu.

3. Liczba punktów sprzedaży napojów alkoholowych musi wynikać z programu uwzględniającego aktywną realizację celu ustawy na terenie gminy.

UZASADNIENIE

Przed wejściem w życie ostatniej nowelizacji ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /ustawa z dnia 17 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi/ Wojewoda zarządzeniem z dnia 30 kwietnia 1992 r. ustalił /w ramach limitu centralnego/, że w gminie K. maksymalna liczba punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent nie może przekroczyć 11 punktów.