Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 1993 r., sygn. V SA 1497/92

1. W stosunku do towaru będącego przedmiotem czasowego przywozu nie można dokonywać żadnych innych czynności, poza tymi, które są przewidziane w art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

2. "Podmiotem zobowiązanym" do wywozu w rozumieniu prawa celnego /art. 18/ jest jedynie podmiot, który przyjął na siebie obowiązek wywiezienia towaru podczas odprawy celnej przywozowej. Nie jest możliwe skuteczne przenoszenie zobowiązań publicznoprawnych na inne osoby w drodze czynności cywilnoprawnych, chyba że wyraźny przepis prawa na to zezwala.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi spółki "R." i spółki "A.B." w likwidacji na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 2 lipca 1992 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o likwidacji czasowych odpraw przywozowych i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 2 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł kwotę dwanaście milionów osiemset dwadzieścia jeden tysięcy złotych na rzecz każdej z nich tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.