Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1993 r., sygn. I SA 1729/92

Przepisy par. 15 ust. 2 i par. 16 ust. 1 pkt 1 zarządzenia nr 86 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 września 1991 r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji i Urzędu Ochrony Państwa oraz zasad jej przyznawania i zwracania /nie publikowanego/ wykraczają poza upoważnienie ustawowe i nie mają przymiotu prawa powszechnie obowiązującego; nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji nakładających na byłych policjantów lub funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa obowiązek zwrotu udzielonej pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego w przypadkach zwolnienia ich ze służby przed upływem 10 lat.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Lucyny B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 28 sierpnia 1992 r. w przedmiocie wezwania do zwrotu zaliczki pomocy finansowej w wysokości 11.730.000 zł i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 w związku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Wojewódzkiego w (...), a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącej pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.