Wyrok NSA z dnia 19 marca 1993 r., sygn. V SA 2256/92

Celem art. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r.- Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie było ograniczenie prawa do zwolnienia od cła przysługującego na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 tej ustawy osobom przesiedlającym się z zagranicy w celu stałego zamieszkania w kraju, lecz przedłużenie okresu, w którym z tego prawa osoba przesiedlająca się będzie mogła skorzystać.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Anny R. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 31 sierpnia 1992 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w P. w sprawie zwolnienia od cła i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa u chylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł sto pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

UZASADNIENIE

Decyzja z dnia 18 lipca 1991 r., zawartą w dowodzie odprawy celnej przywozowej pojazdu samochodowego nr 045372, dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym samochód osobowy marki "Volkswagen Jetta", rok produkcji 1986, zgłoszony do odprawy celnej jako mienie przesiedlenia w Urzędzie Celnym w P. przez powracającą ze Stanów Zjednoczonych Annę R. Pojazd ten, jak wynika z decyzji, zwolniono od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/.