Wyrok NSA z dnia 25 listopada 1993 r., sygn. SA/Po 1844/93

1. Stowarzyszenia nie są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.

2. Pożyczki udzielone przez stowarzyszenia prowadzące działalność w zakresie udzielania pożyczek nie korzystają ze zwolnienia od opłaty skarbowej określonego w par. 57 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52 ze zm./.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy ustalił Towarzystwu Rozwoju Inwestycji opłatę skarbową od umowy pożyczki zawartej z Państwowym Ośrodkiem Maszynowym.

W odwołaniu Towarzystwo wniosło o uchylenie decyzji I instancji z uwagi na uchybienia prawne i błędną wykładnię par. 57 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej. W uzasadnieniu wyjaśniono, że stowarzyszenie zgodnie ze swoim statutem było uprawnione do prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem winno być zwolnione od opłaty na podstawie wyżej cytowanego par. 57 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów. Podniesiono następnie, że wszystkie umowy pożyczek zostały zawarte w wykonaniu uprzednio zawartych umów darowizn. W zdecydowanej większości te darowizny zostały odwołane w związku z czym bezprzedmiotowe stało się istnienie umów pożyczek. Na podstawie zaś art. 13 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej - opłaty skarbowe od czynności cywilnoprawnych, w stosunku do których uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli nie powinny być wymierzone, a wymierzone - anulowane.