Wyrok NSA z dnia 12 października 1992 r., sygn. II SA 467/92

Do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji - aktu własności ziemi - organu stopnia podstawowego właściwy jest wojewoda w I instancji i minister w II instancji na mocy art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Ludwiki K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 marca 1992 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności aktu własności ziemi.

UZASADNIENIE

Naczelnik Gminy w S. aktem własności ziemi nr RG.ON.0457/70/75 z dnia 29 września 1975 r. ustalił, że Maria R. z mocy prawa stała się właścicielka gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,33 ha wraz z zabudowaniami, położonego w M. M. Jako podstawę prawną aktu własności ziemi powołał art. 1, 5 i 12 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250/.

We wniosku z dnia 14 czerwca 1990 r. córka Marii R. Ludwika K. zgłosiła do Wojewody N-kiego żądanie stwierdzenia nieważności powyższego aktu własności ziemi, jako wydanego z naruszeniem art. 1, 5 i 12 cytowanej wyżej ustawy. W uzasadnieniu wniosku twierdziła, że według treści księgi wieczystej nieruchomość ta była własnością Marii R., Szczepana R., Stanisława R., Heleny R. i Piotra R. W toku postępowania uwłaszczeniowego nie wezwano do udziału w sprawie pozostałych współwłaścicieli ani nawet nie odebrano od nich oświadczeń dotyczących tej sprawy, mimo że Maria R. nie odpowiadała warunkom nabycia w trybie ustawy uwłaszczeniowej własności nieruchomości stanowiącej współwłasność.