Wyrok NSA z dnia 27 lutego 1992 r., sygn. SA/Po 1346/91

Przy opodatkowaniu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wielkość powierzchni użytkowej lokalu oraz udział we współwłasności gruntu ustala się na podstawie aktu notarialnego dotyczącego nabycia tej części nieruchomości.

UZASADNIENIE

Decyzją z 23.5.1991 r. Prezydent Miasta wymierzył L. i Cz. małżonkom Sz. podatek od nieruchomości za 1991 r. w łącznej sumie 23.500 zł obejmujący kwotę 22.400 zł za lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 56,06 m2 /x 400 zł/m2/ i kwotę 1.100 zł za grunt o powierzchni 21 m2 /x 50 zł/m2/.

W odwołaniu wniesionym od tej decyzji L.Sz. zakwestionował wysokość podatku za grunt będący w wieczystym użytkowaniu twierdząc, iż powierzchnia tego gruntu wynosi 15,73 m2 a nie, jak ustalił to organ I instancji, 21 m2.

Odwołujący się podkreślił również, że zapłacił podatek za grunt w wysokości określonej w umowie notarialnej stąd brak jest, jego zdaniem, podstaw do uiszczenia tego podatku po raz drugi.

Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym decyzją z 8.8.1991 r., na podstawie art. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ i par. 1 pkt 1 i 5 lit. "b" uchwały Rady Miejskiej z 26.2.1991 r. w sprawie ustalenia wysokości stawek podatku od nieruchomości uchyliło zaskarżoną decyzję w części dotyczącej wymiaru podatku od nieruchomości za grunt /1.100 zł/ i wymierzyło z tego tytułu podatek w kwocie 1.000 zł oraz utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy w pozostałej części. W motywach tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne.