Postanowienie NSA z dnia 12 czerwca 1991 r., sygn. SA/Wr 425/91

1. "Bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia", stanowiące w myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przesłankę dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być rozumiane jako wystosowanie takiego wezwania przez inną niż skarżący osobę, której interes prawny lub uprawnienie zostało również naruszone zaskarżoną uchwałą.

2. Wprawdzie przepis art. 101 ust. 3 ustawy samorządowej w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia odsyła jedynie do stosowania przepisów o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym, to jednak pisemna forma takiego wezwania jest nieodzowna.

Wezwanie bowiem należy wystosować do organu gminy, który wydał kwestionowaną uchwałę.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Ireny i Stanisława D. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia 20 grudnia 1990 r. Nr XI/51/90 w przedmiocie skorzystania z prawa pierwokupu - postanowił odrzucić skargę.