Wyrok NSA z dnia 3 maja 1989 r., sygn. SA/Po 1272/88

1. Przez pojęcie "zakład pracy" należy rozumieć wyłącznie jednostkę gospodarki uspołecznionej w znaczeniu przepisów rozdziału 4: "Mieszkania zakładowe" ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/.

2. Pracownikowi przechodzącemu do innego zakładu pracy, nie będącego jednostką gospodarki uspołecznionej, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego i jest on obowiązany do opłacania czynszu najmu według stawki ustalonej dla danego zajmowanego lokalu, podwyższonej o 300 procent /par. 8 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./.

uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w G. w przedmiocie ustalenia wysokości czynszu najmu za mieszkanie zakładowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Wojewódzkiego w P., po rozpatrzeniu odwołania Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Rolniczego Zakładu Doświadczalnego w W., decyzją ostateczną z dnia 8 sierpnia 1988 nr GKM-TM-8130/32/803/88, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w G. z dnia 14 czerwca 1988 nr KGM. 8130/11/88 w sprawie ustalenia wysokości czynszu w kwocie 1889,50 zł za lokal mieszkalny położony w W. ul. W. 1, a zajmowany przez Barbarę Ł., na podstawie par. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszu najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/. W uzasadnieniu swej decyzji organ odwoławczy stwierdził, między innymi, że Barbara Ł. rozwiązała stosunek pracy na zasadzie porozumienia stron, bez uzależnienia opróżnienia lokalu mieszkalnego, w związku z czym przysługuje jej lokal zamienny. Stan taki powoduje, że Barbara Ł. nie ma obowiązku płacenia podwyższonego czynszu.