Wyrok NSA z dnia 22 marca 1988 r., sygn. I SA 859/87

Artykuł 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie ma zastosowania do lokali, które nie odpowiadają obowiązującym normatywom projektowania, oraz do lokali, które wprawdzie tym normatywom odpowiadają, lecz określone ich części były już odrębnym przedmiotem najmu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Czesława T. na decyzję Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Łodzi z dnia 28 marca 1987 r. w przedmiocie odmowy przydziału dodatkowych pomieszczeń mieszkalnych.

UZASADNIENIE

Dyrektor Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Łodzi decyzją z dnia 28 marca 1987 r. nr SL.III.817/202/87/PK utrzymał w mocy decyzję Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Dzielnicowego w Łodzi z dnia 13 października 1986 r. o odmowie przydzielenia Czesławowi T. dodatkowo pomieszczeń oznaczonych jako lokal nr 18 w domu nr 74 przy ul. W. W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego podano, że Czesław T. z żoną są najemcami pomieszczeń oznaczonych jako lokal nr 18a w domu, o którym mowa. Zajmowany przez nich lokal składa się z dwóch pokoi o łącznej powierzchni 34,71 m2, kuchni i łazienki. Pomieszczenia sporne, oznaczone jako lokal nr 18, obejmują pokój z wydzieloną kuchnią oraz odrębne w.c. Obie części lokalu, o których mowa, połączone są wspólnym korytarzem i pod względem funkcjonalnym stanowią samodzielne jednostki. Podano także, iż w czasie trwania postępowania administracyjnego w części lokalu zajmowanej przez Czesława T. zameldowana została jego córka i wnuczka, zamieszkujące w lokalu nr 33 w domu nr 18 przy ul. O., w którym pozostał mąż córki jako jego najemca. W przyszłości musiałby również on zamieszkać w spornym lokalu. Zdaniem organu odwoławczego, zmiana miejsca zameldowania zmierzała do obejścia przepisów prawa i uzyskania spornej części lokalu, a zatem nie mogła wpłynąć na sposób rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.