Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 1987 r., sygn. SA/Ka 39/87

Decyzję o wyłączeniu z uproszczonej formy opodatkowania, z przyczyny przewidzianej w prawie obowiązującym w dacie jej zaistnienia, można - w oparciu o to prawo - wydać aż do czasu przedawnienia wymiaru podatku, chociażby stan prawny po tej dacie uległ zmianie /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

oddala skargę w przedmiocie wyłączenia z ryczałtu umownego za 1983 rok.

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi Zdzisława K. do Sądu jest decyzja Izby Skarbowej w Cz. z dnia 5 grudnia 1986 r. Utrzymano nią w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Cz. z dnia 20 listopada 1986 r. w sprawie wyłączenia skarżącej z opodatkowania w formie ryczałtu umownego za rok 1983 r. W podstawie prawnej zaskarżonej decyzji powołano par. 31 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatku obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 6 poz. 47/. W motywach podniesiono, że w okresie obowiązywania tego rozporządzenia skarżąca wykonywała działalność zarobkową niezgodnie z posiadanym zezwoleniem. Uprawniona bowiem była do prowadzenia handlu detalicznego artykułami branży spożywczorolnej /warzywa i owoce/ na straganie na Rynku Narutowicza w Cz., a tymczasem trudniła się też handlem hurtowym poza Cz., sprzedając produkty w większych ilościach do P., K. i K-k. We wniesionej do sądu skardze skarżąca nie zaprzeczyła ustaleniom, że przekroczyła zezwolenie na handel. Ponowiła natomiast zarzut odwołania, że decyzje o wyłączeniu z ryczałtu umownego oparto o przepis, który w dacie wydania tych decyzji już nie obowiązywał.