Wyrok NSA z dnia 3 stycznia 1986 r., sygn. I SA 875/85

Każde z małżonków, z których jedno jest zatrudnione w charakterze dozorcy domu stanowiącego własność osoby fizycznej lub osoby prawnej nie będącej jednostką gospodarki uspołecznionej, jest stroną w sprawie lokalu przydzielonego jednemu z nich w związku z wykonywaniem funkcji dozorcy /art. 35 ust. 3 w związku z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Władysława B. na decyzję Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej z dnia 29 marca 1985 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej opróżnienia lokalu i przydziału pomieszczenia zastępczego.

UZASADNIENIE

Decyzją Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Wojewódzkiego w P. z dnia 23 lipca 1984 nr GM-8176/M/345/84, wydaną w trybie odwoławczym, zakończone zostało postępowanie administracyjne w sprawie opróżnienia przez Barbarę B. wraz ze wszystkimi osobami prawa jej reprezentującymi lokalu nr 2 w domu nr 33 przy ul. G.L. i przydziału jej lokalu nr 34 w domu nr 11 przy ul. K. w P. jako pomieszczenia zastępczego. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że Barbara B. otrzymała przydział lokalu nr 2 w domu nr 33 przy ul. G.L. w związku z pełnieniem funkcji dozorcy w tym budynku, stanowiącym własność prywatną. Barbara B. jednak zrezygnowała z pracy w charakterze dozorcy domu, wobec czego - na wniosek administratora budynku - została wydana decyzja o opróżnieniu lokalu zajmowanego dotychczas przez rodzinę Barbary B. i o przydzieleniu jej pomieszczenia zastępczego. Materialnoprawną podstawę tej decyzji stanowił art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.