VAT a różnice kursowe w przypadku rozliczeń walutowych

Przemysław Szywacz

autor jest doradcą podatkowym, menedżerem w zespole ds. podatku dochodowego od osób prawnych w KPMG Tax M.Michna sp.k.

Wojciech Majkowski

autor jest aplikantem radcowskim, konsultantem w zespole ds. podatku dochodowego od osób prawnych w KPMG Tax M.Michna sp.k.

Dotychczas, zgodnie z art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego, zobowiązania pieniężne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej mogły być wyrażone tylko w walucie polskiej. Zasada walutowości obowiązywała nieprzerwanie od czasu wejścia ustawy w życie w 1965 r. i w powszechnej opinii dawno przestała odpowiadać współczesnym potrzebom obrotu handlowego, a w szczególności upowszechnieniu obrotu we wspólnej walucie Unii Europejskiej - euro. Obecnie, w wyniku zmiany przepisów, istnieje możliwość wyrażenia zobowiązania pieniężnego również w walucie obcej. Uchylenie pkt 15 art. 9 ustawy - Prawo dewizowe miało natomiast na celu eliminację ograniczeń w zakresie dokonywania między krajowymi rezydentami rozliczeń w walutach obcych, co znacząco powinno się przyczynić do uelastycznienia obrotu.

Otrzymanie przychodu lub poniesienie kosztu w walucie obcej wiąże się zwykle z obowiązkiem rozpoznawania tzw. różnic kursowych, które odpowiednio zwiększają przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów. Dodatkowo przy rozliczeniach w złotych oraz w walucie obcej w przypadku wystawienia faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług konieczne jest, co do zasady, naliczenie podatku od towarów i usług według właściwej stawki.