Artykuł
Rezerwy i bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów
Rozdział XII
Krzysztof Witucki
Opracowanie powstało na podstawie praktycznych doświadczeń pracowników międzynarodowej firmy audytorskiej
1. Rezerwy
1.1. Prezentacja w bilansie
W bilanse rezerwy ujmuje się w pasywach, w pozycji B.1., w układzie:
● Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania
I. Rezerwy na zobowiązania
1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego
2. Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne
- długoterminowa
- krótkoterminowa
3. Pozostałe rezerwy
- długoterminowe
- krótkoterminowe
Rezerwy (na podstawie art. 35d ustawy o rachunkowości) tworzy się na:
● pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku - w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego,
● przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jednostka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie wiążące umowy, a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych zobowiązań.
Ustawa o rachunkowości oszczędnie wypowiada się na temat rodzaju transakcji powodujących powstawanie rezerw. Więcej na ten temat mówią MSR.
W myśli MSR 37 § 2, rezerwy należy utworzyć, gdy:
● na jednostce ciąży istniejący obowiązek wynikający z przeszłych zdarzeń,
● jest prawdopodobne, że wypełnienie obowiązku spowoduje zmniejszenie zasobów majątkowych,
● można dokonać wiarygodnego szacunku rezerwy.
Rezerwę należy utworzyć w sytuacji, gdy przeszłe zdarzenie powoduje powstanie zobowiązania do wydatkowania środków w przyszłości (ewentualnie powstanie straty), a jednostka może dokonać realnego szacunku kwoty takiego zobowiązania. Często zapomina się, że
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right