Podatek odroczony

Rozdział XVII

Krzysztof Witucki

Wyniki audytów finansowych wielu jednostek - w tym także prowadzących rozległą działalność - pokazują, że cały czas ustalanie podatku odroczonego stanowi duży problem, szczególnie w sytuacjach, gdy występuje bardzo wiele tytułów do jego tworzenia. Problematyka ta jest także ważna dlatego, że w wielu przypadkach kwoty stanowiące rezultat ustalania aktywów i rezerw na podatek odroczony są duże, co ma istotne przełożenie na wynik finansowy. Z tego powodu wiele jednostek, niemających do tej pory obowiązku ustalania rezerw i aktywów na podatek odroczony (jednostki mają takie prawo, gdy ich roczne sprawozdanie finansowe nie podlega obowiązkowi badania i ogłoszenia w myśl art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości), zaczyna je tworzyć - realnie wpływając na kształt swojego rachunku zysków i strat oraz bilansu.

Spróbujmy podsumować informacje z tego zakresu oraz odpowiedzmy - na przykładach - jak właściwie dokonać wyliczenia podatku odroczonego w trakcie i na koniec roku obrotowego.

Wykazywana w rachunku zysków i strat część odroczona stanowi różnicę między stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu sprawozdawczego, przy uwzględnieniu rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, dotyczących operacji rozliczanych z kapitałem (funduszem) własnym, które odnosi się również na kapitał (fundusz) własny.