Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2008-02-01

Dział II.

Amortyzacja w rachunkowości

Przepisy prawa bilansowego pełnią odmienną funkcję od prawa podatkowego. Celem przepisów ustawy o rachunkowości jest zagwarantowanie jednostce możliwości rzetelnego i jasnego przedstawienia jej sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego126. Natomiast prawo podatkowe służy przede wszystkim fiskalnym interesom państwa. Dlatego amortyzacja przewidziana w przepisach prawa bilansowego różni się od podatkowej, co w konsekwencji nakłada na jednostkę obowiązek stosowania do tych samych aktywów trwałych dwóch różnych reżimów prawnych w celu ustalenia np. wysokości odpisu amortyzacyjnego. Mimo tych różnic, podstawowe założenia, dla których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, są takie same w obydwu gałęziach prawa, tzn. stopniowe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jest związane ze zużyciem aktywów trwałych jednostki ze względu na upływ czasu. Amortyzacja jest odzwierciedleniem spadku wartości aktywów trwałych jednostki w czasie i ma na celu wykazywanie tego faktu w księgach rachunkowych.

W tej części opracowania wskażemy zasady dotyczące amortyzacji według przepisów prawa bilansowego. W miejscach występowania podstawowych różnic między amortyzacją podatkową a bilansową, zwrócimy na nie uwagę.

1. Środki trwałe

Podobnie jak to jest w przepisach prawa podatkowego, jednym z głównych przedmiotów amortyzacji bilansowej są środki trwałe. Należy podkreślić, że mimo zbieżności terminologicznej występują różnice między pojęciem środków trwałych w znaczeniu ustawy o rachunkowości127 a pojęciem środków trwałych, o których mowa w przepisach ustaw o podatkach dochodowych (o czym piszemy niżej).

Definicja środków trwałych przewiduje, że są nimi: rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku, przeznaczone na potrzeby jednostki.

Wymienione w definicji środka trwałego cztery elementy muszą występować jednocześnie, aby można było stwierdzić, że mamy do czynienia ze środkiem trwałym. Zanalizujmy poszczególne elementy definicji środka trwałego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00