Zatrudnianie cudzoziemców w Polsce, sygn. Z.16.

WOJCIECH KRAUZE

Doprowadziło to do sytuacji, w której pracodawcy, chcąc pozyskać bądź utrzymać pracowników, musieli proponować im wyższe wynagrodzenia. Niejednokrotnie jednak, w niektórych branżach - np. budowlanej czy produkcyjnej, zaczęło po prostu brakować rąk do pracy.

Z uwagi na fakt, iż Polska nie jest atrakcyjnym krajem dla osób poszukujących pracy z krajów „starej UE”, najbardziej oczywistym rozwiązaniem było zatrudnienie obcokrajowców z Europy Wschodniej - w szczególności Ukraińców i Białorusinów, ale także obywateli innych byłych republik radzieckich. Tu jednak pojawiał się problem, ponieważ na pracę w Polsce cudzoziemcy ci muszą zazwyczaj uzyskać zezwolenie.

1. Podstawowe regulacje prawne dotyczące zatrudniania cudzoziemców

Kto i kiedy może zatrudnić cudzoziemca?

Co do zasady, cudzoziemca może zatrudnić każdy przedsiębiorca, a nawet instytucja państwowa, organ władzy czy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, w każdym czasie, zależnie od swoich potrzeb, zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i umów cywilnoprawnych.

Zasada ta doznaje jednak wielu ograniczeń, które niejednokrotnie powodują, że zatrudnienie cudzoziemca staje się praktycznie niemożliwe.

Oczywiste wyjątki od zasady dotyczą zatrudniania cudzoziemców w organach władzy czy instytucjach państwowych, choć również w tym wypadku istnieją zawody, w których ta kwestia nie powoduje problemów.

Nieco mniej ograniczeń występuje w przypadku przedsiębiorców, a także osób fizycznych.