Ujęcie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych w księgach rachunkowych

Stanowisko dotyczy jednostek prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe według przepisów ustawy o rachunkowości, które mają obowiązek stosować przepisy ustawy o handlu emisjami. Stanowisko dotyczy również pośredników obrotu prawami do emisji, którzy nabywają je i zbywają w celach handlowych (zarobkowych), także w kontraktach terminowych.

W przypadku praw do emisji gazów brakuje odpowiednich uregulowań w przepisach ustawy o rachunkowości. W takiej sytuacji zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o rachunkowości kierownik jednostki, ustalając przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, może korzystać z Krajowych Standardów Rachunkowości. Należy jednak zaznaczyć, że nie jest obligatoryjne stosowanie Krajowych Standardów Rachunkowości przy formułowaniu zasad (polityki) rachunkowości przez jednostkę. Stosowanie Krajowych Standardów Rachunkowości w sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy o rachunkowości prowadzi do przyjęcia rozwiązań, które uznaje się za zapewniające rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

SŁOWNICZEK

Przez uprawnienia do emisji (dalej prawa do emisji) rozumie się:

● uprawnienia do wprowadzania do powietrza ekwiwalentu dwutlenku węgla (CO₂) utworzone w ramach systemu, który służy do rozliczenia wielkości emisji w ramach tego systemu i którym można rozporządzać na zasadach określonych w ustawie (European Union Allowances - EUA),

● jednostki poświadczonej redukcji emisji (Certified Emission Reduction - CER),