Podstawa wymiaru zasiłku po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek

Wysokość zasiłku z ubezpieczenia chorobowego uzależniona jest od wysokości wcześniej uzyskiwanego wynagrodzenia i nie jest to wynagrodzenie z ostatniego miesiąca sprzed zachorowania, ale z określonego czasu jego osiągania. Przez wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku należy rozumieć przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (11,26%) oraz na ubezpieczenie chorobowe (2,45%), finansowanych ze środków pracownika (art. 48 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa; dalej: ustawa zasiłkowa). Razem wysokość potrącanych składek wynosi 13,71%.

Ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest ograniczona w każdym roku kalendarzowym do kwoty równej 30-krotności prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej (art. 19 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; dalej: ustawa systemowa). W 2011 r. była to kwota 100 770 zł, natomiast w 2012 r. wynosi ona 105 780 zł.