3. Rezerwy na świadczenia pracownicze jako element rezerw tworzonych zgodnie z MSSF
Rezerwy tworzone w rachunkowości są przedmiotem uregulowań Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Problematyka rezerw poruszona jest w kilku standardach, a rezerwom wykazywanym jako zobowiązania poświęcony jest odrębny MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe.
Rezerwy na zobowiązania i mające pokrewną naturę bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów to zobowiązania o szczególnym charakterze. W ogólności odzwierciedlają one wynikający z przeszłych zdarzeń niedający się uniknąć obowiązek jednostki wykonania w przyszłości świadczeń, których kwotę można określić wiarygodnie, i dlatego wymagają one ujęcia w księgach rachunkowych oraz wykazania w sprawozdaniu finansowym, m.in. w bilansie. Zobowiązania te ze względu na swój charakter obciążone są niepewnością, nie jest znana ich ostateczna wysokość czy dokładny termin zapadalności, a często także kontrahent, mający otrzymać te świadczenia, nie jest pewny w momencie ich ujęcia. Dlatego określenie ich wartości związane jest z przewidywaniem, stosowaniem szacunku, określeniem prawdopodobieństwa, uwzględnieniem wielu informacji bieżących i historycznych. Trudność oszacowania dokładnej kwoty rezerwy i terminu uznania zobowiązań za wymagane nie usprawiedliwia jednak zaniechania przez jednostkę jej tworzenia.