Porada
W jakich terminach rozliczyć WDT i WNT dokonane na podstawie umowy komisu
Wydanie towarów do komisu jest stosowane zarówno w obrocie krajowym, jak i zagranicznym. W przypadku wydania towarów w ramach WDT lub WNT rodzi się pytanie o sposób wyznaczania daty powstania obowiązku podatkowego oraz określenia podstawy opodatkowania. Podatnicy mają problem, czy za podstawę opodatkowania można przyjąć wartość towarów wydanych unijnemu kontrahentowi, które zostały przez niego sprzedane osobom trzecim. Czy też za podstawę opodatkowania należy przyjmować całą wartość towaru wydanego przez dostawcę w ramach umowy komisu, niezależnie od tego, czy nabywca sprzeda te towary osobom trzecim, czy też nie?
Najbardziej popularnym przykładem wydania towaru na podstawie umowy komisu jest przekazanie samochodu do komisu samochodowego, który pośredniczy w transakcji sprzedaży. W ostatnim czasie umowa komisu jest często wykorzystywana także do sprzedaży innego rodzaju towarów, np. książek, odzieży czy mebli.
Umowę komisu regulują przepisy art. 765-773 Kodeksu cywilnego. Z art. 765 k.c. wynika, że przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Komisant powinien wydać komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek (art. 766 k.c.). Komisant nabywa roszczenie o zapłatę prowizji z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz albo cenę (art. 772 § 1 k.c.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right