Korekta faktur

Od 1 stycznia 2014 r. w art. 106j ustawy o VAT zostały określone zasady wystawiania faktur korygujących. Inaczej niż w poprzednim stanie prawnym nowe przepisy zawierają obecnie wspólne regulacje dotyczące faktur "in plus" oraz faktur "in minus".

Podatnik wystawia fakturę korygującą, gdy po wystawieniu faktury:

● udzielił obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1, tj. skonta,

● udzielił opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

● dokonał zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

● zwrócił nabywcy całość lub część zapłaty dokonanej przed dostawą towarów lub wykonaniem usług, czyli zaliczkę,

● podwyższył cenę lub stwierdził pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Tak samo jak przed zmianą przepisów termin oraz sposób rozliczenia faktur korygujących jest uzależniony od przyczyn ich wystawienia, tj. czy jest to faktura "in plus" czy faktura "in minus".

1. Faktura korygująca zmniejszająca VAT

Od 1 stycznia 2014 r. podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Ustawodawca wymienia dwie kategorie kwot, tj.:

1) kwoty, których nie obejmuje podstawa opodatkowania (art. 29a ust. 7 ustawy o VAT),

2) kwoty, które obniżają podstawę opodatkowania (art. 29a ust. 10 ustawy o VAT).

 

Kwoty, które wpływają na wysokość VAT