Artykuł
Nieodpłatne przekazania towarów - jak skorygować nienależnie wykazany VAT
Zagadnienie opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów od dawna budzi wątpliwości podatników, organów podatkowych i sądów. Stanowisko sądów jest jednolite i korzystne dla podatników. Podatnik, przekazując nieodpłatnie towary w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie nalicza VAT. Podatnicy, którzy naliczali VAT nienależnie, mogą go teraz skorygować. Korekta tych rozliczeń sprawia podatnikom wiele problemów ze względu na rozbieżne stanowiska organów podatkowych co do sposobu jej dokonania.
1. Nieodpłatne przekazania towarów w ustawie o VAT
Zasadą jest, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów. Przepisy polskiej ustawy o VAT, w nawiązaniu do art. 16 dyrektywy 112, przewidują jednak, pod pewnymi warunkami, także opodatkowanie VAT nieodpłatnych przekazań towarów.
Jeżeli podatnik przekazuje towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w momencie ich nabycia przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego (w całości lub w części), wówczas takie przekazanie powinien opodatkować VAT (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).
Polski ustawodawca wskazuje, że z nieodpłatnym przekazaniem towarów będziemy mieli w szczególności do czynienia, gdy podatnik:
● przekaże lub zużyje towary na swoje osobiste cele lub cele swoich pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia lub
● przekaże towary bez wynagrodzenia na wszelkie inne cele, w tym darowizny.
Ponadto ustawodawca świadomie wyłączył z tego przepisu nieodpłatne przekazania towarów, jakimi są (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT):
● drukowane materiały reklamowe i informacyjne,
● prezenty o małej wartości oraz
● próbki.
DEFINICJE
Ustawa nie zawiera definicji W praktyce przyjmuje się jednak, że chodzi w tym przypadku o drukowane katalogi, ulotki, cenniki czy foldery (tak uznał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 25 października 2010 r., nr IPPP2-443-513/10-4/KG).
