Porada
Równoważny okres odpoczynku - jak go prawidłowo ustalać
Pracodawca, który nie zapewnił pracownikowi nieprzerwanego 11-godzinnego dobowego okresu odpoczynku, powinien udzielić mu równoważnego okresu odpoczynku w ramach danego okresu rozliczeniowego. Zdaniem PIP powinno to polegać na przedłużeniu takiego odpoczynku w innej dobie o tyle godzin, o ile został on skrócony, nie zaś na udzieleniu czasu wolnego czy dnia wolnego od pracy. Inne stanowisko w tej kwestii, bardziej restrykcyjne dla pracodawców, prezentuje jednak resort pracy.
Pracownikowi, co do zasady, w każdej dobie - przez którą należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy - przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego (art. 132 § 1 Kodeksu pracy).
Wyjątki w zakresie udzielania odpoczynku dobowego
Wymóg 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego został zniesiony ze względu na możliwość wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do 16 lub 24 godzin w równoważnym systemie czasu pracy (art. 132 § 1 Kodeksu pracy). Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy pracodawca może bowiem objąć pracownika systemem równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru dobowego, nie dłużej jednak niż do 16 godzin (art. 136 § 1 Kodeksu pracy).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right