Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2014-09-12

Zagrożenia dla pracodawców stosujących najnowszy wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (K 7/13) uznał, że pracodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy m.in. od wartości sfinansowanego przez siebie dojazdu do pracy. Istnieje ryzyko, że organy podatkowe będą od każdego tego rodzaju świadczenia żądać podatku.

Trybunał dodatkowo wskazał, jakie cechy musi spełnić takie przysporzenie, aby podlegało opodatkowaniu. Pracodawca musi zatem za każdym razem sprawdzać, czy zostały spełnione przesłanki do pobrania podatku. Wyroku TK nie należy bowiem rozumieć w ten sposób, że opłacanie dojazdu do pracy przez pracodawcę zawsze powoduje powstanie obowiązku podatkowego u pracownika.

Zagrożeniem dla pracodawców jest mechaniczne stosowanie wyroku z 8 lipca 2014 r. (K 7/13) przez organy podatkowe, czyli bez względu na stan faktyczny, jaki wystąpił u płatnika (podatnika) i zobowiązanie do odprowadzenia podatku od przekazanych pracownikom świadczeń. Jeżeli ta obawa się spełni, to organy podatkowe będą powoływać się na stwierdzenie TK, że np. dojazdy do pracy są opodatkowane. Fiskus będzie podnosił, że są opodatkowane "zawsze", nawet jeśli z wyroku wynika, że tak jest "zazwyczaj". Pracodawca wskazujący, że w jego przypadku nie występuje obowiązek pobrania zaliczki, znajdzie się w niekorzystnym położeniu. Stanie się tak nawet wówczas, gdy do rozpoznania swoich obowiązków płatnik prawidłowo zastosuje zasady interpretowania spornych przepisów wskazane przez Trybunał.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00