Świadczenia za zatrudnianie bezrobotnych - finansowe korzyści i zagrożenia dla pracodawcy

Od 27 maja 2014 r. do ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej ustawa o promocji zatrudnienia) wprowadzono nowe formy wsparcia zatrudniania bezrobotnych. Urzędy pracy oferują je w ramach pomocy de minimis. Dofinansowanie lub refundacja są wypłacane co miesiąc. Jednak okres takiego wsparcia pracodawców jest krótszy od obligatoryjnego okresu, przez jaki muszą zatrudniać skierowanych bezrobotnych.

Wsparcie dla pracodawców zatrudniających skierowanych bezrobotnych

Wysokość miesięcznego dofinansowania/refundacji

Różnorodność form wsparcia przewidzianych dla pracodawców powoduje problemy z oceną rzeczywistej opłacalności takiej pomocy. Przykładowo, łączne dofinansowanie za zatrudnienie bezrobotnego 60+ może maksymalnie wynieść 20 160 zł (przy 36-miesięcznej umowie o pracę). W przypadku świadczenia aktywizacyjnego (wsparcie za zatrudnienie bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy) jest to 10 080 zł (przy 18-miesięcznej umowie o pracę). Bonus za zatrudnienie bezrobotnego 60+ jest dwa razy większy niż za zatrudnienie bezrobotnego rodzica, z czym wiąże się otrzymywanie świadczenia aktywizacyjnego. Tymczasem oba te świadczenia mają tę samą wartość, jeżeli uwzględnić okresy obligatoryjnego zatrudnienia - bezrobotnego 60+ trzeba zatrudnić przez okres dwa razy dłuższy niż bezrobotnego rodzica. Według tego kryterium zarówno za zatrudnienie bezrobotnego 60+, jak i bezrobotnego rodzica wartość pomocy wynosi 560 zł miesięcznie. Trudność w ustaleniu tej kwoty polega na tym, że dofinansowanie jest wypłacane tylko przez część okresu obowiązywania umowy o pracę. Z wyjątkiem grantu na telepracę i premii za bon stażowy, dofinansowanie albo refundacja są określane i wypłacane w miesięcznej kwocie, a nie za cały okres zatrudnienia.