Nowe zasady zatrudniania cudzoziemców od 1 maja 2014 r.
Zatrudnianie cudzoziemców od 1 maja 2014 r. jest łatwiejsze. Na podstawie nowych przepisów cudzoziemiec składa bowiem tylko jeden wniosek jednocześnie o pobyt czasowy i pracę. Dotychczas trzeba było oddzielnie składać wniosek o zezwolenie na pracę, a następnie na pobyt.
Nowa ustawa o cudzoziemcach obejmuje tylko cudzoziemców z państw spoza Unii Europejskiej. Nie dotyczy natomiast obywateli państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), tj. Islandii, Norwegii, Liechtensteinu - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej oraz członków ich rodzin, którzy do nich dołączają lub z nimi przebywają. Osoby te, tak jak obywatele krajów UE, nie muszą ubiegać się o pozwolenie na pracę w Polsce.
Nowa ustawa o cudzoziemcach zastępuje przede wszystkim dotychczas obowiązujące w niej definicje nowymi.
Zmiana nazewnictwa w ustawie o cudzoziemcach
Dotychczasowe regulacje | Nowa ustawa |
zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony | zezwolenie na pobyt czasowy |
zezwolenie na osiedlenie się | zezwolenie na pobyt stały |
Udzielanie zezwolenia na pracę
Zezwolenia na pobyt i pracę udziela, tak jak przed zmianą przepisów, wojewoda.
Dotychczas procedura zatrudniania cudzoziemca w większości przypadków była dwuetapowa. Najpierw to pracodawca, który chciał zatrudnić w Polsce cudzoziemca, ubiegał się o zezwolenie na pracę dla niego. Dopiero po uzyskaniu takiego pozwolenia, cudzoziemiec wnioskował o zezwolenie na pobyt.
Po zmianach to cudzoziemiec, czyli przyszły pracownik, składa jeden wniosek o uzyskanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Zezwolenie takie zostanie udzielone cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium Polski jest wykonywanie pracy oraz jeśli są spełnione łącznie następujące warunki: